80 ára leynd

Það er jákvætt af hálfu Alþingis að skipa sérstaka 9 manna þingmannanefnd til þess að fara yfir skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis.  Það sem hins vegar er afar sérkennilegt er að það skuli eiga að hjúpa ákveðna þætti skýrslunnar 80 ára leynd.  Gera má ráð fyrir því að þetta þýði að allir þeir sem komnir eru í dag með kosningarétt og eru fjárráða verði komnir yfir móðuna miklu þegar leynd verður aflétt og þetta verður þá væntanlega verkefni sagnfræðinga þess tíma.

Hvað er það sem Alþingsmenn óttast ?  Er eitthvað samhengi á milli þess að það megi ekki skattleggja lífeyrissparnað nú þegar og þess að ekki megi koma upp á yfirborðið einhverjar upplýsingar í skýrslu nefndarinnar ?  Á kannski að nota þessar "framtíðartekjur" í hugsanlegar skaðabætur eftir 80 ár ?

Það hlýtur að vera krafa okkar kjósenda í þessu landi að staðið verði við stóru orðin um að "allt verði uppi á borðum".   Ekkert í þessari væntanlegu og jafnframt "hræðilegu" skýrslu rannsóknarnefndarinnar er þess eðlis að það eigi að sópa því undir teppið.  Nema auðvitað einhver atriði sem falla undir "ströngustu" túlkun um persónuvernd.

Stofnanir ríkisins svo sem Vinnumálastofnun fara mjög "frjálslega" með persónuvernd þegar kemur að því að "njósna" um frá hvaða IP-tölum skráningar á atvinnuleysisskrá koma.  Þar er engin 80 ára leynd.

Sérstök þingnefnd verður kosin

Athugasemdir

[Axel Jóhann Axelsson, 29.12.2009 kl. 13:49]

Eftir því sem mér skildist á Páli, formanni rannsóknarnefndar, verður skýrslan send Alþingi og birt á vefnum í heild sinni í framhaldinu, þannig að þingnefndin mun ekki geta leynt neinu, sem í skýrslunni er.

Það, sem verður hjúpað leynd í 80 ár, og rannsóknarnefndin mun ekki birta, hvorki þingnefndinni né almenningi, eru ýmsar persónulegar og fjárhagslegar upplýsingar um einstaklinga, sem rannsóknarnefndin telur ekki að þjóni sérstökum tilgangi að birta.

Allt sem máli skiptir úr þessum upplýsingum sagði hann að yrðu birtar í skýrslunni, sem yrði um 1500 blaðsíður að lengd og verður því drjúg lesning.

[Jón Óskarsson, 29.12.2009 kl. 14:51]

Það verður eins gott að hita sér vænan skammt af heitu súkkulaði og jafnvel að hafa eitthvað hjartastyrkjandi við höndina þegar maður kemst í það að lesa þennan doðrant :)  En eitt er víst að þetta mun maður lesa spjaldanna á milli.

[Jón Óskarsson, 29.12.2009 kl. 15:52]

Til fróðleiks eru hér tenglar á upphafleg lög nr. 142/2008 og lög sem verið var að setja á Alþingi þar sem fjallað er um þingmannanefndina og vörslu upplýsinga.  http://www.althingi.is/lagas/137/2008142.html   og   http://www.althingi.is/altext/138/s/0616.html

[Axel Jóhann Axelsson, 29.12.2009 kl. 17:24]

Í svona skýrslum verður að gæta að persónuvernd, enda í sjálfu sér ekki ástæða til að birta fjárhagslegar upplýsingar um einstaklinga eða fyrirtæki, enda eru slík mál einkamál viðkomandi.

Þessi setning úr lögunum, lýtur að þessu:  "Ákvæði laga um persónuvernd og meðferð persónuupplýsinga gilda að öðru leyti um gagnagrunna um bankahrunið, þ.m.t. eftirlit og úrræði Persónuverndar."

Fyrir utan persónulegar upplýsingar um einkamálefni, hlýtur allt sem máli skiptir að koma fram í skýrslunni.

Eins og þú segir, þá verður þetta langur og strangur lestur.

[Jón Óskarsson, 29.12.2009 kl. 17:52]

Já að sjálfsögðu eiga persónuleg einkamálefni ekkert erindi við óviðkomandi aðila og þar vernda lög um persónuvernd slíkt.

En þegar farið var af stað með hugmyndir um þingmannanefndina þá lét formaður allsherjarnefndar, sem sjálf hefur leynt mikilvægum upplýsingum meðal annars um styrktaraðila úr hennar kosningabaráttu, í það skína að þingmannanefndin myndi sjálf ákveða hverju yrði stungið undið stól næstu 80 árin og það hleypti illu blóði í landann. 

Ég vona eins og þú að allt sem máli skiptir muni koma fram á þessum 1.500 blaðsíðum og þetta verði gagnleg skýrsla. Verkefni þingmannanefndarinnar verður vandmeðfarið og það má hvorki gerast að farið verið í einhverjar nornaveiðar, né heldur í að hvítþvo mann og annan.  

Mér reyndar þykir dálítið undarlegt að rúmlega 45 ára gömul lög um ráðherraábyrgð skuli ekki vera endurskoðuð um þessar mundir og samræmd að öðrum fyrningareglum í öðrum lögum og samræmd að því sem gerist víða annarsstaðar.  Eðlilegur tími ætti að vera fjögur til fimm ár í stað þriggja ára.  Til að gæta sanngirnis og til að það myndi ekki stangast á við stjórnsýslulög þá gæti slíkur tími lengst í áföngum frá og með gildistíma laganna.