Vanþekking erlendra aðila á séríslenskum málum

Í viðtölum við Mark Flanagan ekki síst því sem var í Ríkissjónvarpinu fannst mér hann ekki skilja ýmsar séríslenskar aðstæður.

Í fyrsta lagi verðtryggð lán.  Svona lán þekkjast hvergi í heiminum og útreikningsaðferðin er algjörlega séríslenskt fyrirbæri.   Væri hér ekki um þessi lán að ræða heldur "venjuleg" óverðtryggð lán, sama með hvaða vöxtum, þá væru atriði eins og stjórnvöld eru að grípa til og sem lánveitendur hafa boðið fullkomlega að gagnast nær öllum skuldurum.  Frysting láns fram yfir erfiðasta tíma væri til dæmis ekkert mál ef lánin hækkuðu ekki af miklum krafti á sama tíma.   Andstaða AGS við það að hér væri farið fyrr á þessu ári í almennar lækkanir á heildarstöðu skulda (höfuðstól plús verðbótum) byggðist á þessari vanþekkingu.

Í öðru lagi séreignarlífeyrissjóðir.  Hugmyndir um að skattleggja inngreiðslu í séreignarlífeyrissjóði er engan veginn að leggja lífeyriskerfið sem heild í rúst, né heldur er verið að eyðileggja tekjumöguleika framtíðarinnar.  Hvers vegna á að treysta á skatttekjur af greiðslum til aldraðra á komandi áratugum ?  Er ekki nær að hin vinnandi maður standi undir skatttekjum hvers tíma og aldraðir eigi áhyggjulaust ævikvöld ?

Í þriðja lagi fjárlagahallinn.  Mark Flanagan setur fjárlagahallann í fyrsta sæti yfir orsakir skuldasöfnunar landsins.   Þarna vantar að taka með í reikninginn að hér var tekjuafgangur af fjárlögum mörg ár í röð fyrir hrun.  Fjárlagahallinn nú stafar af ýmsum keðjuverkandi áhrifum bankahrunsins og eltir því skottið á sér.  Auknar lántökur og ábyrgðir þar með talið Icesave, yfirtaka verðlítilla bréfa, sérkennileg inngrip í peningamarkaðssjóði og kostnaður við endurreisn bankakerfisins hefur allt sín áhrif á fjárlögin auk hruns í tekjustofnum ríkisins við fall á ýmsum gulleggjum í atvinnulífinu svo sem bankana.  Fjárlagahallinn er því meira vandamál sem við stöndum frammi fyrir að leysa en bein orsök skuldasöfnunar landsins.

Flanagan: Icesave í fjórða sæti